Ναι, οk, το blog είναι για το urban life της Αθήνας. Όμως, έχουμε μπει σε εορταστικό κλίμα και έχουμε καλούς φίλους σκόρπιους και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, οπότε θα κάνουμε μία εξαίρεση. Γιατί τελικά μόνο τα ονόματα αλλάζουν και όχι οι καταστάσεις και τα νυχτοπερπατήματα..
"Η Πόλη με τα χίλια χρώματα - Ξάνθη"
Το ραντεβού είναι ξεκάθαρο, 12:30 το βράδυ -ακριβώς- στην είσοδο του μαγαζιού..Ένα κρασί και μερικά «κλικ» στο youtube αργότερα, φτάνουμε όλοι στο μαγαζί στολισμένοι και αποφασισμένοι να αποτινάξουμε από πάνω μας όλη την γκρίνια και πίεση της εβδομάδας. Μπουζούκια επαρχιώτικα…γιατί χρειάζεται και αυτό! Τα τραπέζια άδεια και τα φωτορυθμικά μάταια προσπαθούν να προσδώσουν αξία στη παλαιά αίγλη των μπουζουκιών. Ωστόσο το κέφι και η όρεξη δεν λείπει...θαρρείς πως δεν πεθαίνει ποτέ στον Έλληνα και πόσο μάλλον όταν μιλάμε για νέους. Μέσα σε σύννεφα καπνού και παράταιρες νότες, 14 άτομα -ο καθένας με την ιδιοτροπία του και το δικό του όνειρο- σμίγουν και χορεύουν ασταμάτητα…δεν στο συζητώ όταν σκάει η πενιά στο τσιφτετέλι ..τύφλα να έχουν τα χανουμάκια! Ο χώρος γεμίζει από πρόσωπα οικεία σε όσους παρακολουθούσαν απογευματινές σειρές του ’90! Μα χρειάζεται και το ματζόρε, όποτε σειρά έχουν τα βαριά λαϊκά…πολύς πόνος ρε παιδί μου! 22 χρονών παιδιά είμαστε, αλλά έχουμε και εμείς τα σεκλέτια μας κύριε.. τι νομίζετε διαφέρουμε σε κάτι από τον Ξανθόπουλο; Λίγες φωτογραφίες για το καλό, μερικά ριγμένα ποτά και απομεινάρια τούρτας συνθέτουν το σκηνικό την ώρα της αποχώρησης μας! Και επειδή τιμάμε την ιδιότητα μας ως Έλληνες φοιτητές υπάρχει και συνέχεια…"ΑΔΙΕΞΟΔΟ" φίλοι μου… το μαγαζί του απανταχού καψούρη, του κατατρεγμένου αγρότη, της τελευταίας βίζιτας και του φοιτητή που είδε φως και μπήκε! «Τι να τα κάνω τα λεφτά» προσπαθεί να τραγουδήσει η Βανδή…τι να τα κάνεις μάνα μου τώρα που δεν υπάρχουν…κάψ’τα να πάει στο διάολο -που λέει και η άλλη σπουδαία αοιδός Έυα Μιλλή. Χορός, χορός…ας κάνω κάτι πια και εγώ! Την τραβάμε την κόκκινη γραμμή εν τέλει και φεύγουμε από το αδιέξοδο. "Μπουγάτσα κανείς;" Μπα..δεν θα πάρω, 2.20 ευρώ τα 150 γραμμάρια, φωτιά και λάβρα έφτασε σου λέει η κρέμα (23 % Φ.Π.Α.)
06:30, δεν έχει ξημερώσει ακόμη και ο δρόμος της επιστροφής μόλις άρχισε… Μια γρήγορη ανασκόπηση της βραδιάς.. «με ένα στόμα, μια φωνή» ΑΝΑΝΕΩΣΗ! Ένα τηλέφωνο χτυπά, στα μεγάφωνα της πόλης ακούγεται το εορταστικό τραγούδι της Βανδή -ναι, ναι, πάλι Βανδή- και 3 άτομα χτυπάνε ελαφρά το πλακόστρωτο της πλατείας με το βάδισμα τους! Όλη η πόλη ησυχάζει έτουτη τη γλυκειά νύχτα και μόνο τα φωτάκια στα στολισμένα μπαλκόνια αναβοσβήνουν αδιάκοπα…Κάπου εκεί ακούγεται στο βάθος και ο Χότζας που καλεί τους πιστούς για την πρώτη προσευχή της ημέρας. Δεξιά στο βουνό διακρίνει κανείς τον ερχομό του ήλιου και το κελάιδισμα των πουλιών σού το επιβεβαιώνει. Ό,τι και αν γίνει στη χώρα, όσα όνειρα και αν μας γκρεμίσουν, η τελευταία παράγραφος του παρόντος θα είναι δωρεάν και αποτελεί τη μόνη σταθερή μας πραγματικότητα…ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ!
Καφέ-μπαρ "Αδιέξοδο": Τσιμισκή 10, Ξάνθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου